မူလဆရာေတာ္ၾကီး၏ ပုဗၺကိစၥခဏ္း (၄)

ဆရာအား ခႏၶာကိုယ္လွဴပံု

ဣမာဟံ အာစရိယ အတၲဘာဝံ၊ တုမွာကံ ပရိစၥဇာမိ။

အာစရိယ- ကမၼ႒ာန္းတြင္ လမ္းစဥ္က်န မဂ္ဖိုလ္ရေအာင္ လြန္စြာက်င့္ေဆာင္ ျပသတတ္သည့္
အရွင္ျမတ္ ကမၼ႒ာန္းဆရာ။ တုမွာကံ- ဆရာသခင္ အရွင္သူေတာ္စဥ္တုိ ့အား။ ဣမံအတၲဘာဝံ-
ဘုရားအေပါင္း အနႏၱ ပြင့္ေတာ္မူေနၾကပါလွ်က္ အရိယာမဂ္ အသက္တခ်က္ကမွ မသြင္းခဲ့ဘူးေသာ ဤအတၲေဘာ အေသ ေကာင္ႀကီးကို။ ပရိစၥဇာမိ- ဤဘုရား ဤသာသနာလက္ထက္၌ အရိယာမဂ္ အသက္သြင္း ေပးဘို႔ရန္ ေဇာစိတ္သန္သန္ျဖင့္ အမွန္အားကိုးၿပီးကာ စြန္႔လႊတ္လွဴဒါန္းပါ၏ အရွင္ျမတ္ကမၼ႒ာန္းဆရာတို႔ဘုရား။

ေမး။ ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆရာအား ကုိယ္ႀကီးလွဴရပါသနည္း။
ေျဖ။ ။ အရိယာမဂ္ အသက္သြင္းေပးဘို႔ရန္ အလို႔ငွာဆရာမွာ ေျပာရဲဆံုးမရဲေသာ ဝတၲာဂုဏ္၊ တပည့္မွာ ေျမဝယ္မက် ဆံုးမတိုင္း နားေထာင္လြယ္ေသာ ေသာဝစၥႆတာဂုဏ္ အသီးသီးေျမာက္ဘို ့ရန္ လွဴဒါန္းပါသည္။

ဆရာထံကမၼ႒ာန္းေတာင္းပံု

အဟံ ဘေႏၱ ကမၼ႒ာနံ ယာစာမိ၊ အႏုဂၢဟံ ကတြာ ကမၼ႒ာနံ ေဒထ ေမ ဘေႏၱ။

ဘေႏၱ- အရွင္ျမတ္ ကမၼ႒ာန္းဆရာ။ အဟံ- ေဘးမ်ိဳးကပ္ဆိုးပါယ္အိုးကိုမုန္း လံုးလံုးဘဲလြတ္ခ်င္၍ ကမၼ႒ာန္းခြင္ဝင္လိုျငားသည့္ တပည့္ေတာ္မ်ားသည္။ ကမၼ႒ာနံ- ေဘးမ်ိဳးကပ္မ်ိဳးပါယ္အိုးလြတ္ရန္ ေအးနိဗၺာန္ဆင့္တန္းသို႔ ျမန္ျမန္တက္လွမ္းဘို႔ မဂ္လမ္းပြင့္မည့္ ကမၼ႒ာန္းအက်င့္ကို။ ယာစာမိ- ရင္ဝယ္သားကဲ့သို႔ က႐ုဏာထား၍ ေပးသနားေတာ္မူပါရန္ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားပါ၏။
ဘေႏၱ- အရွင္ျမတ္ကမၼ႒ာန္းဆရာ။ ေမ- ေဘးမ်ိဳးကပ္ဆိုးပါယ္အိုးကိုမုန္း လံုးလံုးဘဲလြတ္ခ်င္၍ ကမၼ႒ာန္းခြင္ဝင္လိုျငားသည့္ တပည့္ေတာ္မ်ားအား။ အႏုဂၢဟံ- ဤကမၼ႒ာန္းအက်င့္ျဖင့္ မဂ္လမ္းပြင့္၍ ေအးနိဗၺာန္ဆင့္တန္းသို႔ တက္လွမ္းခ်ီးျမႇင့္ျခင္းကို။ ကတြာ- အေရးႀကီးတခုဟု အေလးဂ႐ုျပဳေတာ္မူၿပီး၍။ ကမၼ႒ာနံ- ေဘးမ်ိဳးကပ္ဆိုးပါယ္အိုးလြတ္ရန္ ေအးနိဗၺာန္ဆင့္တန္းသို႔ ျမန္ျမန္တက္လွမ္းဘို႔ မဂ္လမ္းပြင့္မည့္ ကမၼ႒ာန္းအက်င့္ကို။ ေဒထ- ေယာဂီေခၚမွန္း အာရဒၶ ဝိပႆက ဆင့္တန္းျဖင့္ အရိယာျဖစ္ခန္းကို က်င့္ျမန္းသြားေနဘို႔ရန္ က႐ုဏာသန္သန္ ထား၍ ေပးသနားေတာ္မူပါ အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။

ေမး။ ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆရာထံ ကမၼ႒ာန္းေတာင္းရပါသနည္း။
ေျဖ။ ။ ယထာဘူတံ ၪဏယသတၲာ ပရိေယသိတေဗၺာဘုရားေဟာပါ႒ိေတာ္ႏွင့္ အညီ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာနည္းမွန္လမ္းမွန္ သိခ်င္လုိ ့ ဆရာထံ ကမၼ႒ာန္းေတာင္းရပါသည္။

သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအား ေတာင္းပန္ပံု

အစမထင္သည့္ သံသရာခြင္ကအစ ယခုဘဝ ယခုအခ်ိန္က်ေအာင္ မိုက္ေမွာင္ထကာ မလိမၼာသည့္အခိုက္ မျပစ္ မွားထိုက္သူ အဆူဆူေသာ ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား အနႏၱ မိဘ ဆရာ အရိယာအေပါင္း ပုထုဇဥ္သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ျပစ္မွားမိခဲ့လွ်င္ နတ္ခြင္နိဗၺာန္ ဈာန္မဂ္ဖိုလ္၏ အႏၱရာယ္မၿငိဘို ့ရန္ မေနာၪာဏ္ျဖဴေဖြး၍ ယဥ္ေက်းေသာ ကိုယ္ႏႈတ္ျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီမိုးၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ ရွိခိုးကာ ေတာင္းပန္လိုက္ပါ၏ အရိယာ အေပါင္း ပုထုဇဥ္သူေတာ္ေကာင္းတို႔၊ ေက်ေအးေတာ္မူၾကပါ (၃ ၾကိမ္)၊ သီးခံေတာ္မူၾကပါ (၃ ၾကိမ္)၊ အျပစ္ေဘးမွ ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူၾကပါ (၃ ၾကိမ္)၊ ရွိခိုးကာ ေတာင္းပန္လိုက္ပါသည္။

ေမး။ ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအား ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ရပါသနည္း။
ေျဖ။ ။ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းအား ျပစ္မွားမိလွ်င္ အရိယူပဝါဒ ကံႀကီးထိုက္၏။ ပုထုဇဥ္သူေတာ္ေကာင္းအား ျပစ္မွားမိလွ်င္ ကံႀကီးေတာ့မထိုက္၊ အျပစ္ႀကီး ထိုက္၏။ မကန္ေတာ့လွ်င္ နတ္ရြာနိဗၺာန္ ဈာန္မဂ္ဖိုလ္၏ အႏၱရာယ္ျဖစ္တတ္၏၊ ထိုအႏၱရာယ္မ်ား မျဖစ္ေစဘို ့ရန္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအား စိတ္ေကာင္းထား၍ ေတာင္းပန္ရပါသည္။

သံေပါက္။ ။ သူေတာ္ေကာင္းအားစိတ္ျပစ္မွား၊ ျပဳျငားအႏၱရာယ္။
ကန္ေတာ့လိုက္ျငား ထုိျပစ္မွား၊ ေပ်ာက္သြားကင္းစင္ဘြယ္။