ယခုလို ဝိပႆနာဥာဏ္ႏွင့္ ခႏၶာမွာ အျမင္မွန္ကို မရရွိၾကေသးတဲ့ (အႏၶပုထုဇဥ္) ပုဂိၢဳလ္ေတြကေတာ့ ပူဒါနဲ႕ လက္နဲ႔၊ ပူဒါနဲ႔ အသားနဲ႔၊ ပူဒါ နဲ႔ ငါနဲ႔၊ ပူဒါနဲ႔ ကိုယ္စသည္ မကြဲၾကပါဘူး။ ေအးဒါလႈပ္ထာနဲ႔ လက္ေျခနဲ႔၊ ေအးဒါလႈပ္ထာနဲ႔ အသားနဲ႔၊ ေအးဒါလႈပ္ထာနဲ႔ ငါနဲ႔၊ ေအးဒါလႈပ္ထာနဲ႔ ကိုယ္စသည္ မကြဲဘူးျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ-ပူဒါကို လက္က ပူေနဒါ၊ ေအးဒါ လႈပ္ထာကို လက္မွတ္ေနတတ္ပါတယ္၊ ပူဒါ၊ ေအးဒါ၊ လႈပ္ထာ ကို ေျခကလို႔ မွတ္ေနတတ္ပါတယ္။ အသား၊ အေရကလို႔ မွတ္ေနတတ္ပါတယ္။ ငါျဖစ္ေနဒါလို႔မွတ္ေနတတ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ႀကီးမွာ ျဖစ္ေနတယ္လို႔မွတ္ထင္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွတ္ေနတာ ျမင္ေနတာ က လမ္းမွား၊ အျမင္မွားေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္
လက္နဲ႔ အပူနဲ႔မကြဲ အႏၶပုထုဇဥ္ဘဲ။
လက္နဲ႔ အေအးနဲ႔မကြဲ အႏၶပုထုဇဥ္ဘဲ။
လက္နဲ႔ လႈပ္ထာနဲ႔မကြဲ အႏၶပုထုဇဥ္ဘဲ။
လက္နဲ႔ ပူဒါနဲ႔ကြဲ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ဘဲ။
လက္နဲ႔ ေအးဒါနဲ႔ကြဲ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ဘဲ။
လက္နဲ႔ လႈပ္ထာနဲ႔ကြဲ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ဘဲ။
တြဲေနတာက ပညတ္၊ ကြဲေနဒါမွ ပရမတ္။
မကြဲဒါက ပညတ္၊ ကြဲေနဒါမွ ပရမတ္။
ပညတ္ပရမတ္မကြဲ၊ အႏၶပုထုဇဥ္ဘဲ။
ပညတ္ပရမတ္မကြဲ၊ အႏၶပုထုဇဥ္ဘဲ။
ပညတ္ ပရမတ္ကြဲ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ဘဲ။
ဒါေၾကာင့္ အႏၶပုထုဇဥ္ အပါယ္ခြင္မလြတ္ေသး၊ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာနဲ႔ေဝး။ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ အပါယ္ခြင္မေရာက္ေဝး၊ နိဗၺာန္ေပါက္ လမ္းစေပး စသည္ျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက လကၤာစီကံုးထားခဲ့ပါသည္။ ေယာဂီမ်ား စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ ပူဒါ ကသာ ပူဒါ ကို လက္က ပူတယ္လို႔ မွတ္လွ်င္ တစ္ခ်က္ မွားၿပီ၊ ပူဒါကို လက္ လို႔မွတ္ေနလို႔တဲ့။ ပူဒါ ကို လက္နဲ႔ မကြဲလို႔တဲ့။ ငါ့လက္က ပူတယ္လို႔မွတ္ရင္ (၂) ခ်က္မွားၿပီ၊ ပူဒါကို ငါလို႔ လဲ မွတ္တယ္။ လက္လို႔လဲ မွတ္တယ္။ ငါ့သား လက္ကေလး ပူတယ္လို႔ မွတ္ရင္ (၃) ခ်က္မွားၿပီ၊ ပူဒါကို ငါလို႔လဲ မွတ္ေနတတ္တယ္၊ အသားလို႔လဲ မွတ္ေနတတ္တယ္။ လက္လို႔လဲမွတ္ေနတတ္တယ္။ အဲဒီလိုမွတ္ထာမ်ိဳးေတြ ယူဆတာမ်ိဳးေတြက ဥာဏ္မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္ေတာ့အေတာ္မွားတဲ့ အယူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
ဒါေၾကာင့္-ဒီအယူမ်ိဳးကို မိစၦာ ဒိ႒ိ အယူလို႔ေခၚတယ္။ အတၲဒိ႒ိအယူလို႔ ေခၚတယ္။ သကၠယ ဒိ႒ိအယူလို႔လဲ ေခၚတယ္။ ဒီ-ဒိ႒ိအယူရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အပါယ္ ေလးပါး က်ျခင္းေဘးမွ ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးဘူးတဲ့။ ကုသိုလ္ အရွိန္ကေလး မကုန္ခင္ ကုသိုလ္အရွိန္ေလး ရွိေနသမွ်ေတာ့လူ႔ဘဝ နတ္ဘဝ၊ ျဗဟၼာဘဝမွာ ေခတၲခဏအခိုက္အတန္႔ ေနၾကရေသး၏။ ၄င္းကုသိုလ္ကံ အရွိန္ကုန္သြားဒါနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ အပါယ္ေလးပါးျပန္က်ရအံုးမွာအမွန္ဘဲတဲ့၊ ဒါေၾကာင့္ မာန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက “ဒိ႒ိမကြာ ပုဂၢိဳလ္မွာလွ်င္ လူတြင္ မႏၶတ္ နတ္မွာသိၾကား မိုးဖ်ား ျဗဟၼာ ျဖစ္တံုပါလည္း ခႏၶာၿပိဳကြဲကုသိုလ္စဲက ေဖါက္လြဲပါယ္ရြာ ေရာက္ၿမဲ ခါတည့္။” လို႔ မိန္႔ဆိုေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ လက္ကို နမူနာထားၿပီး ေသခ်ာစြာ ရွင္းျပလိုက္ၿပီျဖစ္ပါသျဖင့္ က်န္ရွိေသာ ေျခ၊ အသားအေရ စသည္တို႔ကို ဒီအတိုင္းသာ ေယာဂီမ်ား ခ်ဲ႕၍ သိၾကေစခ်င္ပါသည္။
ဆက္ရန္.....
No comments:
Post a Comment