နည္းျပ ဝိပႆနာ သင္ခဏ္းစာ အပိုင္း (၇)

သတိေပး တိုက္တြန္းခ်က္-ရွစ္လံုးဘြဲ႕ကဗ်ာ


ဒုလႅဘတဲ့ ႀကံဳရလူ႕ရြာ၊
သာသနာႀကီး အၿပီးႀကံဳလာ၊
ဤမွ်ခြင့္ေကာင္း မေႏွာင္းေစရာ၊
စဥ္းစားရင္း ေမာင္မင္းရက္ေတြၾကာ။
စဥ္းစားရင္း မယ္မင္းရက္ေတြၾကာ။


ႀကိဳးစားပါကြဲ႕ မာတဲ့အခါ၊
ဘာကိုငဲ့၍ ၾကာတဲ့ေနဒါ၊
ဒီလင္ဒီသား မယားကိုညွာ၊
သူညွဥ္းဆဲ ဆင္းရဲရက္ေတြၾကာ။

ခႏၶာကိုယ္မွာ ဒီလိုအသိဉာဏ္မ်ိဳးေတြ တစ္ခါမွ မရရွိေသးခင္ နိဗၺာန္ကို ရပါလို၏၊ ေရာက္ရပါလို၏ လို႔ ကုသိုလ္လုပ္တိုင္းလုပ္တိုင္း ဆုကိုခ်ည္းေတာင္းေနပါလွ်င္ နိဗၺာန္ႏွင့္ ေဝလာေဝး အေဝးၾကီးရွိပါေသးသတဲ့။ သုတၲန္ေဒသနာေတာ္နည္းအားျဖင့္ ရေတာ့ရပါလိမ့္မယ္၊ ဝိပႆနာဉာဏ္မပါဘဲ နိဗၺာန္ကို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေတာင္းတမႈပတၳနာခ်က္ျဖစ္လို႔ မရရွိဘူးလို႔ေတာ့ မဆိုႏိုင္ပါဘူး၊ သုတၲန္ ေဒသနာေတာ္ နည္းအားျဖင့္ ရေတာ့ရပါလိမ့္မည္၊ သို႔ေသာ္ မည္သို႔ေသာအခ်ိန္ၾကာမွ ရႏိုင္မွန္းမသိႏိုင္ပါဘူးေနာ္။ အကယ္၍ အေၾကာင္းညီညႊတ္ျပန္လွ်င္လည္း ဝိပႆနာဉာဏ္မပါဘဲ နိဗၺာန္ကို မရႏိုင္၊ မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဆုေတာင္းၿပီး ျပဳတဲ့ ဝိဝ႗နိႆိတ ကုသိုလ္သည္ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေအာင္ မပို႔ႏိုင္ေသာ္လည္း ပို႔ႏိုင္ေသာ ၊ ဝိပႆနာကို ဆက္ေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကို ဆုေတာင္း၍ ျပဳတဲ့ ဝိဝ႗နိႆိတကုသိုလ္ကို ဝိပႆနာကို ဆက္ေပးလိုက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆက္သြယ္ေရးဒါန လို႔ ေခၚၾကႏိုင္ပါတယ္။


ယခုအခါ တရားအလုပ္အားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီတို႔ ခႏၶာမွာ ဝိပႆနာဉာဏ္အျမင္ေတြ ရရွိေနၾကၿပီျဖစ္လို႔ နိဗၺာန္ကို ရပါလို၏၊ ေရာက္ရပါလို၏ လို႔ ဆုေတာင္းေနဖြယ္ မလိုေတာ့ဘူးေနာ္။

ေဟာျပၿပီးခဲ့တဲ့အတိုင္း အသိထူး အျမင္ထူး အယူထူး ဉာဏ္ထူးေတြရရွိေအာင္ ဝိပႆနာတရားကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကတဲ့အတိုင္း ဝိပႆနာဉာဏ္ေတြ အဆင့္ဆင့္တက္လွမ္းႏိုင္ၾက၍ ေနာက္ဘဝ ေနာက္ခႏၶာေတြ မေရြ႕ မေျပာင္းရေတာ့ဘဲ ဒီဘဝ ဒီခႏၶာမွာ နိဗၺာန္ကို ရရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေယာဂီမ်ား ေသခ်ာစြာ ယံုၾကည္ၾကပါ။ ဒီလို ဘုရားသာသနာအတြင္းမွာ နိဗၺာန္ကို ရႏိုင္ဖို႔ ဘယ္မွ်ေကာင္းလိုက္ပါ သလဲ။ အကယ္၍မ်ား သာသနာအတြင္းမွာ ဝိပႆနာတရားကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါလွ်က္ နိဗၺာန္ကို မရႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ပြင့္ေတာ္မူလာရျခင္း အက်ိဳးကို မခံစားရဘူးတဲ့၊ သာသနာေတာ္ထားေတာ္မူခဲ့ျခင္းသည္လည္း အက်ိဳးမရွိေတာ့ဘူးတဲ့ေနာ္။ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ပြင့္ေတာ္မူလာရျခင္း အက်ိဳးတရားကေတာ့ သတၲဝါေတြ နိဗၺာန္ကို ရရန္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္သြားေသာ္လည္း သာသနာေတာ္ထားေတာ္မူခဲ့ျခင္းကလည္း အတိုခ်ဳပ္အားျဖင့္ သတၲဝါေတြ နိဗၺာန္ ရရန္ျဖစ္ပါတယ္။


ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က ပဋာစာရီ၊ ကိသာေဂါတမီ၊ သႏၱတိအမတ္ စသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြသည္ (၁၀)၊ (၁၅)ရက္ စခန္းဝင္ေနစရာမလိုပါဘဲ တစ္ပုဒ္တစ္ဂါထာမွ်တရားနာၾကားရယံုျဖင့္ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ နိဗၺာန္ကို ရရွိသြားၾကပါတယ္။ ပါရမီဉာဏ္ရင့္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြသည္ တရားနာရင္း ဝိပႆနာအလုပ္ အားထုတ္မႈ ပါသြားေသာေၾကာင့္ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ရွိသြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ပါရမီေခၚေသာ အသိဉာဏ္ေတြက ရင့္က်က္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ တရားကို အက်ဥ္းမွ် ေဟာျပတာႏွင့္ ခႏၶာမွာ သိျမင္သေဘာေပါက္ၿပီးသား ျဖစ္သြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ခႏၶာမွာ သိျမင္သြားျခင္းသည္ ဝိပႆနာအလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေလာက္ဆိုရင္ တရား႐ႈသူေယာဂီအေပါင္း သေဘာေပါက္နားလည္ႏိုင္ၾကၿပီ ျဖစ္ပါသျဖင့္ တရားသိမ္းၾကစို႔ေနာ္။


ဤသို႔အားျဖင့္ တရားအားမထုတ္တတ္ေသးေသာသူမ်ားကို အားထုတ္တတ္ပါေစ၊ မသိေသးေသာသူမ်ားကို သိၾကပါေစ၊ မရွင္းေသးေသာ သူမ်ားလည္း ရွင္းၾကပါေစ-ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ဂ႐ုဏာသန္သန္ထား ေမတၲာေတြမ်ားမ်ားျဖင့္ ေဟာၾကားလိုက္တာကို ၾကားနာၾကရတဲ့ သင္သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔မွာ တရားအားထုတ္ကာ သေဘာေပါက္ၾက၍ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ၾကပါလွ်င္ ညီညီညာညာ အားရပါးရ စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ ၾကားေလာက္ေသာေနရာ ဌာနတိုင္းက တရားေတာ္ကို ေကာင္းခ်ီးေပးေသာအားျဖင့္ သာဓု သံုးႀကိမ္ ေခၚဆိုႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

သာဓု…..သာဓု…..သာဓု။

(ဤတရားစာေပမ်ားကို ေရးသားလွဴဒါန္းရေသာ အျမတ္ဆံုးေသာေကာင္းမႈမ်ားျဖင့့္ အနႏၱေက်းဇူးေတာ္အရွင္ ဘဝနတ္ထံဝင္စံေတာ္မူၿပီးေသာ မူလကသစ္ဝိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႏွင့္တကြ ကသစ္ဝိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ား အားလံုးကို ေလးစားေကာ္ေရာ္ပူေဇာ္အပ္ပါသည္။


ေနာက္တင္မည့္ပိုစ့္တြင္ မူလကသစ္ဝိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေဟာၾကားေတာ္မူေသာ နာမ႐ူပ ပရိေစၦဒဉာဏ္ ႏွင့္ ဒိ႒ိဝိသုဒိၶတရားေတာ္ကို ကုသိုလ္ျပဳသြားပါမည္ျဖစ္ပါသည္။)